تا بتوانیم در مواقع بروز خطر آتش‌سوزی و انفجار، اقدامات اولیه خاموش‌کردن آتش را تا رسیدن نیروهای امداد آتش نشانی انجام دهیم.
کپسول‌های آتش نشانی co۲ و پودری دو نوع از پرکاربردترین کپسول‌ها محسوب می‌شوند و در موقعیت‌های مختلف بسته به نوع حریق، قابل استفاده هستند در ادامه به تفکیک عملکرد و کاربرد می‌توانید تفاوت‌های آنها را بدانید:
بهتر است که این کار توسط یک متخصص و تکنسین آموزش‌دیده انجام شود. شرکت‌های حفاظت در برابر آتش، مؤسسه‌های ایمنی و آتش نشانی، گروه‌های صنعتی تولید ابزار اطفا حریق، دانش لازم را برای انجام فرایند شارژ و پرکردن مهارکننده‌های آتش را دارند.
برای استفاده از کپسول آتش‌نشانی باید ضامن کپسول را کشیده و اهرم آن را فشار داد. این اهرم یک میله را فشار می‌دهد تا شیر فنری را به پایین فشار دهد و مسیر خروجی را باز کند.
جهت حصول اطمینان از عملکرد این نوع خاموش‌کننده هر ماه یکبار بازدید ظاهری از خاموش‌کننده انجام دهید. در بازدید، از طریق فشارسنج فشار داخلی سیلندر را مشاهده کرده و از سالم بودن دستگاه از لحاظ ضربه دیدگی، سالم بودن شیر و پلمپ و همچنین سالم بودن شیلنگ آن اطمینان حاصل نمائید.
کپسول‌های آبی ممکن است نازل اسپری یا جت داشته باشند و معمولاً قادر به خاموش کردن کامل آتش هستند. یک اشکال دیگر کپسول‌های بر پایه آب آن است که از آنها نمی‌توان برای خاموش کردن چربی یا روغن در حال سوختن و آتش‌سوزی‌های ناشی از چراغ راهنمایی و رانندگی فلزات و مایعات قابل اشتعال و همچنین، حریق ناشی از لوازم الکتریکی استفاده کرد.
پس از انتشار گاز در فضای محیط، آتش ممکن است به سرعت دوباره شعله‌ور شود، بنابراین امنیت پس از عملیات اطفا را با استفاده از کپسول‌های گاز کربنیک نمی‌توان تضمین کرد. یکی دیگر از ایرادات مهمی که به کپسول‌های آتش نشانی گاز کربنیک وارد است، قیمت بسیار بالای آن‌هاست.
از کپسول آتش نشانی دی اکسید کربن برای چه موادی نباید استفاده شود؟ از این کپسول در آتش سوزی فلزات قابل اشتعال، آشپزخانه و موادی مانند کاغذ یا منسوجات
دوم اینکه هر هفته یا دو هفته اونها رو تکون بدید تا کلوخه نشن
ابتکارات جدید در صنعت کپسول اتش نشانی صنعت کپسول اتش نشانی یکی از صنایع حیاتی…
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
۱) حداکثر در ارتفاع۱/۵ متری از سطح زمین نصب گردد. چنانچه وزن خاموش‌کننده بیشتر از ۱۸ کیلوگرم باشد حداکثر در ارتفاع ۱ متری سطح زمین نصب گردد. ۲) در نزدیکی ورودی و خروجی‌ها قرار گیرد. ۳) مسیر جهت دسترسی، کوتاه و خالی از وسایل دست و پاگیر و مزاحم باشد. ۴) در مکانی نصب گردد که امکان صدمات فیزیکی به آن را به حداقل برساند.
جهت شناسایی این نوع خاموش‌کننده‌ها یک دستگیره تا شونده در ته سیلندر وجود دارد.
الف) استاندارد: مؤسسه استاندارد معمولاً سازنده را ملزم به نوشتن اطلاعات لازم روی بدنه می‌نماید، به همین دلیل روی بدنه خاموش‌کننده‌ها، اطلاعاتی از قبیل نوع مواد اطفائی، ظرفیت، موارد استفاده و طرز کار با آن را بر روی برچسب نوشته یا به صورت نقاشی کشیده شده بر روی خاموش‌کننده نصب می‌کنند.